Ciśnienie atmosferyczne

Podstawową różnicą między atmosferą w komorze normobarycznej a atmosferą Ziemi jest ciśnienie atmosferyczne. W komorach normobarycznych ciśnienie wynosi do 1.5 ATA (atmosfera techniczna), co oznacza, że jest wyższe niż ciśnienie na poziomie morza na Ziemi (1 ATA). Zwiększone ciśnienie pozwala na lepsze nasycenie krwi tlenem, co przekłada się na korzystne efekty terapeutyczne.

Stężenie tlenu

Kolejnym istotnym parametrem różniącym atmosferę w komorze normobarycznej od atmosfery Ziemi jest stężenie tlenu. W komorach normobarycznych stężenie tlenu utrzymywane jest na poziomie 34%-40%, podczas gdy w ziemskiej atmosferze wynosi ono około 21%. Wyższe stężenie tlenu sprzyja lepszemu dotlenieniu tkanek, co może przyspieszać procesy regeneracji oraz leczenie niektórych schorzeń.

Stężenie dwutlenku węgla

W komorach normobarycznych stężenie dwutlenku węgla wynosi od 1.5% do nawet 3.2%, co jest wartością znacznie wyższą niż w ziemskiej atmosferze (0.04%). Najnowsze badania zalecają utrzymanie stężenia dwutlenku węgla na poziomie 3.2%, czyli 100 razy większym niż w atmosferze Ziemi. Wykorzystuje się tutaj efekt Bohra, który polega na tym, że przy wyższym stężeniu dwutlenku węgla hemoglobina łatwiej oddaje tlen do tkanek. W praktyce oznacza to, że komory normobaryczne mogą dostosowywać poziom dwutlenku węgla w zależności od liczby osób przebywających w komorze (od 1.5% dla jednej osoby do 2.5% dla dwóch osób).

Atmosfera w komorze normobarycznej różni się od atmosfery Ziemi pod względem ciśnienia atmosferycznego, stężenia tlenu oraz stężenia dwutlenku węgla. Wyższe ciśnienie, większa zawartość tlenu i kontrolowane stężenie dwutlenku węgla przyczyniają się do lepszego dotlenienia organizmu, co może mieć korzystne efekty terapeutyczne.